(iini.net) Pas sintezës poezi e trishtë dashurie Më e fundit, iini.net dëshiron të vazhdojë të zgjedhë poezi të vërteta të bukura të luleve të mauzoleut vjollcë për ata që e duan bukurinë e kësaj luleje vjollce besnike.
![]() |
Poezi rreth luleve të purpurta pranë mauzoleut (foto: internet) |
ÇANTA TË GJATITET: PËRBËRËSIT TË GJATIT
Poezia: Nguyen Dinh Huan
Me nostalgji për të luajtur
Njëherë e një kohë ishim të dashuruar
Kujtoni pasditet
Në rrugën e vjetër ka shumë gjethe që fluturojnë.
Ne jemi të kapur për dore
Dielli i verdhë i ndritshëm mahnit zemrat e njerëzve
Jam i lumtur që të shoh të buzëqeshësh
Buze te embla dhe te bukura.
Puthja që dhamë
Më mbani dorën dhe më drejtoni në të ardhmen
Vitet e dashurisë nuk do të shuhen kurrë
Edhe nëse jeni larg, do ta mbani mend gjithmonë mauzoleun.
A e dinin të moshuarit?
Duke vizituar vendin e vjetër në zemrën time mungon dikush
Më mungon vajza me sy dre
Buze roze dhe floke te gjate aromatike.
Tani flokët janë zbehur
Pse dashuria e vjetër qëndron përgjithmonë në zemrën time
Bang Lang tani ka lulëzuar
Koha zbeh hijen rozë për të mos harruar.
Poezi: LULET QËLLIM NË DITËN E VJETËR
Poezia: Toan Tam Hoa
Ngjyra e luleve të purpurta në diellin e lehtë të pasdites
Ku është hija e të moshuarve tani?
Më kujtohet që përqafove molusqet dhe këndoje
Një histori dashurie që nuk është shkruar me fjali të plota
Perëndimi i diellit lëshoi me nxitim një ngjyrë bari të tharë
Era tund lulet e purpurta që bien pranë meje
Sepse nuk kam zgjedhje
Kështu që unë duhej të…sipas marrëveshjes sime të lindjes
Më dhemb në zemër…i pashpresë
E ndoqa burrin tim në një tokë të çuditshme pasdite me shi
Poezia që duam është depozituar
Duke i dhënë fund një lule vjollce lëkundëse
Kur koha bëhet eksponenciale…e kaluara
Unë kthehem për të gjetur ngjyrën e luleve të purpurta larg
Dhe vetëm këtë pasdite, unë jam shoku juaj
Duaje dashurinë që vdiq në mes të lumit.
Poema: Me varr të purpurt
Poezia: Vanessa Le
Me mauzoleun e luleve të purpurta në të kaluarën
Që jep fshehurazi çdo pasdite
Ngjyra e luleve mbetet në bukuri
Ëndrra të bollshme për thyerje zemre
Dashuri e purpurt besnike
Degët e luleve të vitit të vjetër janë gjithmonë në pritje
Pranë mauzoleumit me degë që lulëzojnë
Pluhuri i rrugës së betejës u largua me përtesë
Njerëzit kthehen në tymin e fishekzjarreve
I dua sytë e tu të vegjël me lot në to
Pse nuk largohesh
Çfarë duhet bërë më i trishtuar dhe i habitur
Njëherë e një kohë, edhe unë ëndërroja për gurë ari
Betohem të mos humbas fshatin me varkë
Cila nënë pjeshke dëshiron të jetë profesioniste
Ju lutemi hiqni dorë nga të gjithë gëzimin e fishekzjarreve
Dorëzimi i një filxhani verë të fortë
Një palë zemra dhe dëshira të pashuar
Koha për të kërkuar dikë të kuptojë për kë
Fati i Vu-së është plot dashuri.
![]() |
Purple Bang Lang në skajin e bardhë të këmishës së një studenti (foto: internet) |
Poema: Petalet që bien
Poezia: Udhëtar endacak
Herët në mëngjes, dielli do të relaksohet
Rruga e vjetër ishte plot me krahë Bang që binin mbi shkallët
Takat tuaja të buzëkuqit ecin butësisht
Faqet rozë më shumë lule të buta në dorë
Agimi thërret diellin, jam i dehur
Në frikën e petaleve që fluturojnë në qiell
Vjollcë e brishtë e mrekullueshme
Duke përgjuar në erë, sytë e drerëve shkëlqejnë
Rruga e vjetër ka lule të gjata me tapet
Rreshtat e pemëve të varura në këtë shpatull
Të shpërndara me këngë
Fluturoni me erë të pasur me shije
Kujdesuni për petalet e purpurta
Të kënaq të kesh një ëndërr të bukur, të duash jetën
Era e fryn këmishën lirshëm
Shiriti i pastër i bardhë, retë po notojnë në qiell
Sa bukur janë petalet që fluturojnë
Ju vë në gjumë në një aventurë pasionante të jetës
Kënga ime e dashurisë është plot këngë
Ru ne ëndërrojmë këngë dashurie pasionante.
POEZI: KUJTOJE ME GJUHË
Poezia: Nguyen Dinh Huan
Kujtimet e së shkuarës kthehen në jetë
Mosha e shkollës me dashuri të marrë
Kujtimet e ëmbla janë përgjithmonë në zemrën time
Mos harroni ditën me mauzoleun vjollcë në sezonin e luleve
Le të shkojmë në klasë, rruga është larg
Të kapur për dore, ne shkojmë përpara dhe mbrapa
Le të bëjmë një premtim për të ndërtuar një ëndërr për të ardhmen
Zgjedhja e një dege me flokë të lidhur
Unë jam si një mbretëreshë e bukur pa fron
Ne premtojmë të duam njëri-tjetrin përgjithmonë
Përgjithmonë do të jenë disa mesazhe dashurie
Këtë jetë ne jetojmë për ta dashuruar
Pavarësisht stuhisë, ne ndajmë një rrugë të lumtur
Por ëndrrat nuk realizohen
Ka ardhur vjeshta, stina e ndarjes së krizantemave
Ju shkoni në anën e kundërt dhe fluturoni me krahët e qiellit
Duke të lënë vetëm, i lag sytë nga dhimbje
Nuk ka mbetur asgjë në zemrën time përveç stuhisë
Prilli sjell nostalgji pranë mauzoleut.
POEMA: Lule vjollce me varr
Poezia: Fuji
Më kujtohet ende një kohë kur më pëlqenin lulet e purpurta
Lule të trishta në mes të natës
Aroma e butë përhap buzët e buta të ëmbël
Unë ende e quaj një lule përkujtimore
Më kujtohet ende një raft me lule të purpurta
Kur isha student, isha ende budalla
Stina e poezive të dashurisë dhe dashurisë
Kush është i turpshëm dhe e do këmishën e bardhë
Më kujtohen ende verat e qeta
Duke ndriçuar në diell, nuk ka mbetur askush
Krahët e lemurëve meditojnë netët e gjata
Të dashur cikadat që psherëtinin në vend që të këndojnë
Sa stinë kanë kaluar dhe hëna është zbehur
Sa stinë janë harruar nga mauzoleu?
Pluhuri me myshk mbulon rrugën e njerëzve
Stina e trishtimit dhe e të qarit për të pathënën….
Tani, mauzoleumi i jep jetën ende ngjyrë vjollce
Duke dashur kohën kur këmisha e bardhë ishte në zemër
Mosha e pafajshme ëndërron përgjithmonë në kërkim
Tani duke kujtuar një kohë për fat të keq….
![]() |
Degë e bukur e lules së zambakut të purpurt (foto: internet) |
POEMA: Të duash krahët me Lang
Poezia: Fuji
Ka pasdite vere që qajnë në sezonin e kaluar
Duke parë feniksin e kuq që bie në të gjithë rrugën
Dëgjoni zhurmën e vjeshtës që vjen paksa
Si të kujtojmë sythat e vdekur të luleve…
Pastaj një ditë iku edhe era
Qetë i trishtuar me mauzoleun vjollcë
Njerëzit atje kanë dëgjuar shpirtin që i fiket
Në krahët e zogut që lëviz në horizont
Gjurmët e një udhëtari të verbër
Këmbët nuk lodhen në mes të rrugës së gjatë të jetës
Për të qarë feniksin e kuq
Uleni barrën e pikëllimit dhe shqetësimit o njerëz!
Kaq shumë vera të qeta që nuk ndalojnë së rënë
Retë mbuluan netët e bardha
Mauzoleumi i purpurt netë të gjata të qeta
Pluhuri me myshk mbulon rrugën e kthimit
Duke dashur një kohë kur një këmishë e bardhë është e lyer me kanavacë
Mosha e pafajshme është gjithmonë në kërkim të luleve të purpurta
Tani duke kujtuar një kohë për fat të keq….
Jeta në tavan kujtohet përgjithmonë në zemër.
POETER ME QËLLIM: BASHKËPUNË DUA GRA
Poezia: Mi Pha
Sot pasdite nëpër rrugicën time
Me mauzole të purpurt në platformën lëkundëse
Erërat e forta të ndryshimit të stinëve
Merr frymë në aromën e ëmbël të shpirtit tim
Duke u mbështetur për të marrë një buzëqeshje
Oh ose ngjyra vjollce që kam dashur dikur
Eja këtu pasdite vonë
Do të doja të qëndroja dhe të vendosja një tendë për natën
Shpatulla në anën e shkallëve
Buzëqesh çuditërisht kur nata anon
Hidhni më shumë ngjyra shkëlqyese
Qielli është i mbushur me dritë të bukur të hënës
Amerika ëndërronte pak larg
Papritur dua që të jesh i imi
Mbaje vetëm
Më lër të jem besnik gjithë jetën
E pëlqeni ngjyrën vjollcë
Meqë ra fjala, mos ki turp me mua.
POEMA: Lule vjollce me varr
Poezia: Një Vien
Ende lulja e vjetër e purpurt
Kush humbet në rrugën e pasdites?
Era e zemrës apo nostalgjia
Pranë lumit ka një zemër të egër vjollce
Tani unë jam duke ecur në diell
Me një ëndërr pasionante të dashurisë vjollce
Pasdite shofer i vetmuar
A e di i dashuri juaj gjuhën e dashurisë.. Në cilin vit..?
Sot në diellin mbytës
Shkon në nostalgji duke pëshpëritur në erë
Ende ngjyra e vjetër e purpurt e luleve
Dielli i mesditës është i butë sikur sapo ka kaluar..?
Lulet e vjetra vjollce janë mizore
E habitur në pranverë, ëndërroja të më mungonte fshati i këmishave
Tani kthehuni në fshat, ulni perden
Dashuria ime është e hapur .. Kush dëshiron .. Vjollcë e vjetër ..?
![]() |
Nga mauzoleumi i purpurt në të kaluarën (foto: internet) |
POEZI: MË PARAQIT QËLLIM ME GJUHËN
Poezia: Quyen Ni
E mbani mend ngjyrën vjollcë të luleve të vjetra?
Në të njëjtën shkollë besim dhe dashuri për dy fëmijë
Merrni dhe lini dy vakte në ditë
Rruga gjithashtu qesh kur Hue bie shi në ditë me shi
Ne kemi qenë bashkë gjithë ditën dhe ende nuk kemi qenë
Qëndro pak larg…
Sa larg je ketu Vi Da
Unë jam me ju përmes Digës së Gurit
Rruga e njohur e ngulitur me hapat tanë
Ka pemë të emërtuara sipas mauzoleumit të purpurt
Ai tha se sikur dashuria ime është e ëmbël
Vjollca e butë është një vjollcë poetike
Unë jam ende këtu në një cep ëndërrimtar të Hue
Unë të kam pritur për një kohë të gjatë dhe nuk mund të të shoh
Vjollca është ngjyra e lules që e dua atë vit
Ende në pritje për të zgjuar ëndrrën e dashurisë
Kthehu, dëgjoj lemzë çdo pasdite
Moss mbuloi ditët e dashurisë në distanca të gjata
Lulet vjollce një histori dashurie e papërfunduar
Perqafim pergjithmone…kaq vjollce pergjithmone te pafuqishme..!!!
Poezi: NGJYRA DASHURIA
Poezia: Do Thuy
Bang Lang! Unë jam shumë e bukur
Koha për të lyer më shumë bukurinë e kripur
Vera ka ardhur për të më tërhequr për të hapur krahët e mi
Po lulëzon… oh! dritë vjollcë ëndërrimtare
Jam kthyer me rroba të pafajshme
Pafajësia e fëmijërisë vazhdon ende
Rruga ka marrë ngjyra më soditëse
Rrugë paqësore, pse shikoni prapa?
Jeni penduar ende për një sezon provimesh?
Se Bang Lang nuk ka thënë ende asgjë… premtim
Kjo është ajo atëherë! sezoni i mauzoleut përsëri
Më kthe në atë vend… në kohën e ëndrrës sime
Rruga është plot me lule të bukura të purpurta.
SIPAS QËLLIMIT
Poezia: Nguyen Dinh Huan
Bang Lang, Oh Lang Lang.
Lulet e purpurta në zemrën time më mungojnë dikë.
Pse lulet vazhdojnë të lulëzojnë?
Petalet e brishta vjollce.
Njëherë e një kohë të kam dashur.
Ju jeni po aq e bukur sa një lule e bukur.
Lëkundje në dritën e agimit.
Së bashku, ne të dy jemi të dashuruar.
Herët pasdite dorë për dore.
Bëni një shëtitje nën pemët e purpurta.
Koha kaloi shpejt.
Me mauzoleun e purpurt, trishtimi ndahet në dysh.
Sipas njerëzve sezoni gjithashtu zbehet.
Lëreni atë në dashuri që është poshtërues.
Në barkë, u largova anash.
Me thjerrëzat e zbehura bien gjethet e verdha.
Me mauzoleun vjollcë një cep të qiellit.
U kthyem për të vizituar dhe për të parë hijet e pasdites.
Një herë të thashë të dua.
Më lër të jem i vetmuar gjysma e jetës sime.
![]() |
Vajza që mori krahët e mauzoleut (foto: internet) |
QËLLIMI I BIMËVE
Poezia: Bari i egër Dashuri Trishtim
Po kërkoj kujtime të vjetra
Në rrugë sapo i ke kthyer shpinën
Gjurmët e mia gjurmohen në fillim të rrugicës
Edhe dashuria atë ditë u prish.
Vite të gjata keqardhje përgjithmonë
Nuk them asnjë fjalë…kur jemi ndarë
Le të jetë tani si një geko në mur
Fatkeqësisht, dashuria nuk është më e pastër.
Histori dashurie kush e di çfarë?
Kaq afër njëri-tjetrit ndonjëherë nuk mund të them
Edhe pse u lëndova, nuk guxova kurrë të telefonoja
Të bësh dashuri duhet të presë lodhur.
Unë kthehem për të të përqafuar dhe për të marrë malli
Mauzoleumi i purpurt gjithashtu pret që njëri-tjetri të rrezatojë
Sa mizore ka kaluar koha
Por këtu… dashuria është zhdukur.
KUJTOJNI LULE ME GJUHË
Poezia: Toka e Tokës
Kthehu prapa dhe pastaj vjollcë një ngjyrë mauzoleu
Ajo dashuri mendohej të ishte e plotë
A e di dikush nga thellësia e çarjes?
Lëreni mërzinë të vërshojë
Sa herë kanë rënë petalet
Por ti, dashuria nuk është e zbehtë
Pjesën e thyer të dashurisë që e varrose në rërë
Dallgët dolën jashtë dhe u larguan në breg
Ne të dy kemi arritur në fund të moshës sonë të pafajshme
Ku janë momentet e takimit
Unë të shikoj me turp
Me mungon kaq shume dashuria, sa me duhet ta ndrydh ne zemer
Për të humbur njëri-tjetrin, ne nxitojmë të gjejmë
Vetëm sythi është ende në erë
Sot pasdite, vera përshkoi papritur rrugicën
Nga aty vijnë edhe kujtime të trishta
Fati ynë është si një gjethe që fluturon
Unë kam një grua dhe ju keni një ankorim të ri
Edhe pse lumturia nuk është ashtu siç e prisja
Por si arritëm kaq vonë këtu?
QËLLIM KUJTIMET ME GJUHËN
Poezia: Hoang Lan
U ktheva në mënyrën e vjetër
Shikimi i luleve të purpurta lëkundet me shumë kujtime
Ditën që të takova, të dhashë një lule të purpurt
Të buzëqeshësh me dashuri është kaq simpatike
Unë endem në rrugën e vogël duke u kthyer pas
Unë gjithmonë ndjek, ju më lejoni ta jap!
Rruga është e gjerë, vetëm ju jeni të qetë
Nuk mundem, të lutem tund me kokë!
Ditë pas dite në shtegun e vogël që keni kaluar
Lulet e kripura të purpurta tregojnë ngjyrën vjollcë
Ngjyra që dua, aroma e ëmbël e dashurisë
Diell, vezullim vjollce, vezullim
A lulëzojnë lulet e purpurta në mënyrën e vjetër?
Ngjyra e dashurisë tani është ngjyra e kujtesës
E dashur e dashur, a mund t’i dëgjosh të qarat e mia
Era tund degët duke menduar se je veç një hije…!
Më shumë përditësime…
1001 poezi Hoa Bang Lang Tim me dashuri dhe nostalgji
postuar nga
Trinh Thanh Bien, në
- 999+ Những Câu Nói Hay Về Mẹ Càng Đọc Càng Thấm Thía | Educationuk-vietnam.org
- Danh sách 50+ trường, trung tâm đào tạo nghề sữa chữa ô tô và thông tin hữu ích cần biết | Educationuk-vietnam.org
- Top 7 mẫu cảm nhận về nhân vật Vũ Nương siêu hay
- Phenol là gì – Tất tần tật các thông tin về Phenol hóa 11 | Educationuk-vietnam.org
- Lời bài hát Đoạn Tuyệt Nàng Đi – Phát Huy T4, KProx